شاهنشاهان پهلوی

شاهنشاهان پهلوی

شنبه، تیر ۰۹، ۱۳۸۶

Mostafa Daryanavard a political prisoner in Iran who is on the 5th day of his hunger strike

In the name of Freedom

Mostafa Daryanavard a political prisoner in Iran who is on the 5th day of his hunger strike, was threatened by prison officials to break his hunger strike. Once the prison officials realized that their threats would not be successful, Davoud Baghviye the Evin prison warden for s. 7 of the prison further and repeatedly threatened him.

Mr. Daryanavard has stated that he will not break his hunger strike until such time where his demands are met. His major demand is the separation of political “crimes” v. non political crimes as well as the separation of political prisoners including himself from non political criminals.

Human Rights Activists in Iran condemn the treatment of Mr. Daryavand as well as the general detainment of political prisoners with common criminals as a from of psychological torture. At the same time the Human Rights Activists in Iran are extremely concerned about the health and well being of Mr. Mostafa Daryanavard

Mostafa Daryanavard 彼の空腹殴打の第5 日にあるイランの政治囚人

自由の名

彼の空腹殴打を壊すためにMostafa Daryanavard

は刑務所の役人によって彼の空腹殴打の第5

日にあるイランの政治囚人、脅された。脅威は巧妙でないことを刑務所の役人がわかったらDavoud Baghviye s のためのEvin の刑務所の監視員。更に刑務所の7 及び繰り返し彼脅される

Daryanavard は彼が彼の要求が応じられるそのような時間までの彼の空腹殴打を壊さない示した。彼の主要な要求は非政治犯罪者からの彼自身を含む政治囚人の分離と同様、政治"" v. の非政治罪の分離である。

イランの人権の行動主義者は心理的な苦悶のからのa として共通の犯罪者を持つ政治囚人の一般的なdetainment と同様、氏のDaryavand 処置を非難する。同時にイランの人権の行動主義者は氏のMostafa Daryanavard 健康そして福利について非常に心配する

MostafaDaryanavard그의 단식 투쟁의 5 일에 이는

자유에 맹세하여

그의 단식 투쟁을 끊기

위하여MostafaDaryanavard 형무소 관리에의해 그의

단식 투쟁의 5 일에 이는 이란안에 정치범,

위협되었다. 그들의 위협은 성공이

아닐텐데적 이지 않을텐데 것을 형무소

관리가 실현하면 하자마자,DavoudBaghviyes

위해Evin형무소 관리자. 형무소 더의의 7

반복적으로 그이라고 위협하는.

그가 곳에 그의 요구가 응하는 그런 시간까지 그의

단식 투쟁을 끊지 않을 것과Daryanavard씨는

주장했다. 그의 중요한 수요는 정치적인

범인에게서 자신을 포함하여 정치범의

별거아울러 정치적인 "범죄"v. 정치적인

범죄의 별거 이다.

이란안에 인권Daryavand행동주의자는 심리학

고문의에서a으로 일반적인 범인과 정치범의

일반적인 d얻아인먼t아울러 씨의 대우를 비난한다.

MostafaDaryanavard동시에 이란안에 인권

행동주의자는 씨의 건강 그리고 복지에 관하여

아주 걱정한다

Mostafa Daryanavard политический заключенный в Иране

In the name of свобода

Mostafa Daryanavard политический заключенный в Иране

находится на 5-ый день его голодовкы, угрожалось должностными лицами

тюрьмы для того чтобы сломать его голодовкы. Как только должностные

лица тюрьмы осуществили что их угрозы не были успешно, Davoud

Baghviye warden тюрьмы Evin для с. 7 из тюрьмы

более далее и повторно угрожали ему.

Г-н Дарыанавард заявлял что он не сломать его голодовкы до такого

времени где его соотвествованы. Его главным требованием будет

разъединение политических политических преступлений V "злодеяний"

non также,как разъединение политических заключенных включая себя

от non политических преступников.

Актуарии гуманитарных прав в Иране судят обработку га-н Дарыаванд

также,как вообще задерживание политических заключенных с общими

преступниками как а от психологической пытки. В то же самое время

актуарии гуманитарных прав в Иране весьма относятся о здоровье и добре

га-н Мостафа Дарыанавард

Mostafa Daryanavard ένας πολιτικός κρατούμενος στο Ιράν που

Στο όνομα της ελευθερίας

Το Mostafa Daryanavard ένας πολιτικός κρατούμενος στο Ιράν

που είναι την 5$η ημέρα της απεργίας πείνας του, απειλήθηκε από

τους ανώτερους υπαλλήλους φυλακών για να σπάσει την απεργία

πείνας του. Μόλις συνειδητοποίησαν οι ανώτεροι υπάλληλοι φυλακών

ότι οι απειλές τους δεν θα ήταν επιτυχείς, Davoud Baghviye ο

φύλακας φυλακών Evin για το s. 7 της φυλακής περαιτέρω και

τον απείλησαν επανειλημμένα.

Ο κ. Daryanavard έχει δηλώσει ότι δεν θα σπάσει την απεργία

πείνας του μέχρι τέτοιο χρόνο όπου οι απαιτήσεις του

ικανοποιούνται. Η σημαντική απαίτησή του είναι ο χωρισμός των

πολιτικών πολιτικών εγκλημάτων "εγκλημάτων" V. μη καθώς

επίσης και ο χωρισμός των πολιτικών κρατουμένων

συμπεριλαμβανομένου του από τους μη πολιτικούς εγκληματίες.

Τα ενεργά στελέχη των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο Ιράν

καταδικάζουν τη μεταχείριση του κ. Daryavand καθώς επίσης και

γενικό detainment των πολιτικών κρατουμένων με τους κοινούς

εγκληματίες ως α από των ψυχολογικών βασανιστηρίων. Συγχρόνως τα

ενεργά στελέχη των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο Ιράν ανησυχούν

εξαιρετικά για την υγεία και την ευημερία του κ. Mostafa

Daryanavard

Mostafa Daryanavard een politieke gevangene in Iran dat op de 5de dag

In naam van Vrijheid

Mostafa Daryanavard een politieke gevangene in Iran dat op de 5de dag

van zijn hongerstaking is werd, bedreigd door gevangenisambtenaren om

zijn hongerstaking te breken. Zodra de gevangenisambtenaren

realiseerden dat hun bedreigingen niet succesvol, Davoud Baghviye Evin

gevangeniswarden voor s. 7 van de gevangenis verder zouden zijn en

herhaaldelijk hem bedreigden.

M. Daryanavard heeft verklaard dat hij zijn hongerstaking tot

dergelijke tijd niet zal breken waar zijn eisen worden ontmoet. Zijn

belangrijke vraag is de scheiding van politieke "misdaden" v. niet

politieke misdaden evenals de scheiding van politieke gevangenen met

inbegrip van zich van niet politieke misdadigers.

De Activisten van Rechten van de mens in Iran veroordelen de

behandeling van M. Daryavand evenals de algemene aanhouding van

politieke gevangenen met gemeenschappelijke misdadigers als a van van

psychologische marteling. Tezelfdertijd zijn de Activisten van Rechten

van de mens in Iran uiterst bezorgd over de gezondheid en het welzijn

van M. Mostafa Daryanavard

Mostafa Daryanavard um político prisioneiro Irã que est ö dia seu

No nome da liberdade

Mostafa Daryanavard um prisioneiro político em Irã que se

realiza no ö dia de sua batida de fome, foi ameaçado por oficiais da

prisão quebrar sua batida de fome. Uma vez que os oficiais da prisão

realizaram que suas ameaças não seriam bem sucedidas, Davoud

Baghviye o warden da prisão de Evin para s. 7 da prisão mais mais e

ameaçado repetidamente lhe.

O Sr. Daryanavard indicou que não quebrará sua batida de fome até

tal hora onde suas demandas são encontradas com. Sua demanda

principal é a separação de crimes non políticos políticos do v.

dos "crimes" as.well.as a separação de prisioneiros políticos

including himself dos criminosos non políticos.

As activistas das direitas humanas em Irã condemn o tratamento do Sr.

Daryavand as.well.as o detainment geral de prisioneiros políticos com

os criminosos comuns como a da tortura psicológica. As activistas das

direitas humanas em Irã são concernidas ao mesmo tempo extremamente

sobre a saúde e o bem estar do Sr. Mostafa Daryanavard

Mostafa Daryanavard un prigioniero politico nell'Iran che ha luogo il

In nome di libertà

Mostafa Daryanavard un prigioniero politico nell'Iran che ha

luogo il quinto giorno del suo colpo di fame, è stato minacciato dai

funzionari della prigione per rompere il suo colpo di fame. Una volta

che i funzionari della prigione si rendessero conto che le loro

minacce non riuscirebbero, Davoud Baghviye il warden della prigione di

Evin per la s. 7 della prigione più ulteriormente e ripetutamente

minacciato lui.

Il sig. Daryanavard ha dichiarato che non romperà il suo colpo

di fame fino a tale tempo dove le sue esigenze sono risposte a. La sua

richiesta principale è la separazione dei crimini non politici

politici del v. "di crimini" così come la separazione dei prigionieri

politici compreso sè dai criminali non politici.

Gli Attivisti di diritti dell'uomo nell'Iran condannano il

trattamento del sig. Daryavand così come il detainment generale dei

prigionieri politici con i criminali comuni come a di tortura

psicologica. Allo stesso tempo gli Attivisti di diritti dell'uomo

nell'Iran estremamente sono interessati circa la salute ed il

benessere del sig. Mostafa Daryanavard

Mostafa Daryanavard un preso político en Irán que es en el 5to día

En el nombre de la libertad

Mostafa Daryanavard un preso político en Irán que es en el

5to día de su huelga de hambre, fue amenazado por los funcionarios de

la prisión para romper su huelga de hambre. Una vez que los

funcionarios de la prisión realizaran que sus amenazas no serían

acertadas, Davoud Baghviye el guarda de la prisión de Evin para s. 7

de la prisión más lejos y en varias ocasiones amenazado le.

Sr. Daryanavard ha indicado que él no romperá su huelga de hambre

hasta tal hora donde se resuelven sus demandas. Su demanda importante

es la separación de los crímenes no políticos políticos del v. de

los "crímenes" así como la separación de presos políticos

incluyendo se de criminales no políticos.

Los activistas de los derechos humanos en Irán condenan el

tratamiento de Sr. Daryavand así como la detención general de presos

políticos con los criminales comunes como a de la tortura

psicologica. En el mismo tiempo los activistas de los derechos humanos

en Irán se refieren extremadamente sobre la salud y el bienestar de

Sr. Mostafa Daryanavard

Mostafa Daryanavard ein politischer Gefangener im Iran, der am 5. Tag

Im Namen der Freiheit

Mostafa Daryanavard ein politischer Gefangener im Iran, der am

5. Tag seines Hungerstreiks ist, wurde von den Gefängnisbeamten

bedroht, um seinen Hungerstreik zu brechen. Sobald die

Gefängnisbeamten feststellten, daß ihre Drohungen nicht erfolgreich

sein würden, Davoud Baghviye der Evin Gefängniswärter für s. 7 des

Gefängnisses weiter und wiederholt bedroht ihm.

Herr Daryanavard hat angegeben, daß er nicht seinen Hungerstreik bis

einen Zeitpunkt bricht, in dem seine Nachfragen befriedigt werden.

Seine Hauptnachfrage ist die Trennung der politischen "Verbrechen" v.

nicht politischen Verbrechen sowie die Trennung der politischen

Gefangener einschließlich von den nicht politischen Verbrechern.

Menschliche Recht-Aktivisten im Iran verurteilen die Behandlung von

Herrn Daryavand sowie die allgemeine Zurückbehaltung der politischen

Gefangener mit gemeinen Verbrechern als a von der psychologischen

Folterung. Gleichzeitig sind die menschliche Recht-Aktivisten im Iran

über die Gesundheit und das Wohl von Herrn Mostafa Daryanavard sehr

besorgt

Mostafa Daryanavard un prisonnier politique en Iran qui a lieu le

Au nom de la liberté

Mostafa Daryanavard un prisonnier politique en Iran qui a lieu

le 5ème jour de sa grève de faim, a été menacé par des

fonctionnaires de prison pour casser sa grève de faim. Une fois que

les fonctionnaires de prison se rendaient compte que leurs menaces ne

seraient pas réussies, Davoud Baghviye le surveillant de prison

d'Evin pour s. 7 de la prison plus loin et à plusieurs reprises

menacé lui.

M. Daryanavard a déclaré qu'il ne cassera pas sa grève de faim

avant une telle heure où ses demandes sont satisfaites. Sa demande

principale est la séparation des crimes non politiques politiques de

v. de "crimes" aussi bien que la séparation des prisonniers

politiques comprenant se des criminels non politiques.

Les activistes de droits de l'homme en Iran condamnent le traitement

de M. Daryavand aussi bien que la détention générale des

prisonniers politiques avec les criminels communs comme a de de

torture psychologique. En même temps les activistes de droits de

l'homme en Iran sont très préoccupés au sujet de la santé et du

bien-être de M. Mostafa Daryanavard

جمعه، تیر ۰۸، ۱۳۸۶

بهار پراگ سرچشمه انقلاب مخملی

پيچيده در شولای تاريکی شبيخون زدندساعتی مانده به بيستمين روز ماه اوت ۱۹۶۸ به وقت محلی يک و نيم بامداد ۳۰ مرداد ۱۳۴۷ نزديک به دويست هزار سرباز تا بن دندان مسلح از پنج کشور بلوک شرق کشورهای پشت پرده آهنين کمونيسم به رهبری اتحاد جمهوريهای شوروی کشور کوچک چکسلواکی را زير پاشنه پوتينها و شنی تانکها در هم کوبيدند

در برابر آنها مقاومتی نشد چکها و اسلواکها نيک ميدانستند که در برابر اين خيل عظيم مهاجم مقاومت بيهوده است سپيده که دميد سراسر چکسلواکی از جمله پايتخت آن پراگ را نيروهای زير فرمان کرملين سرخ اشغال کرده بودند

گوينده راديو اروپای آزاد جهان و جهانيان را از آنچه ساعاتی پيشتر در جمهوری چکسلواکی گذشته بود اين چنين آگاه ساخت روز گذشته بيستم اوت ۱۹۶۸ نزديک ساعت يازده شب ارتشهای شوروي لهستان آلمان شرقی مجارستان و بلغارستان از مرزهای جمهوری چکسلواکی گذشتند اين کار بدون رضايت رييس جمهوری رييس پارلمان نخست وزير و آلکساندر دوبچک دبير اول کميته مرکزی حزب کمونيست چکوسلواکی انجام گرفت اين تهاجم به دورانی کوتاه از تجربه مردمسالاری در جمهوری چکسلواکی پايان داد

به دوره ای که بهار سال ۱۹۶۸ بهار ۱۳۴۷ با انتصاب آلکساندر دوبچک به رهبری حزب کمونيست چکوسلواکی آغاز شده بود بهاری که به زودی با نام بهار پراگ در تاريخ پيکار با استبداد و خودکامگی پيکار با خفقان و سانسور پيکار با تبعيض و پيکار با هر گونه نقض حقوق بشر جايی ويژه و درخشان يافت

در کانون سياست اصلاحگرايانه آلکساندر دوبچک برنامه کاری جای داشت که در اوج بهار سی و نه سال پيش لگامهای سانسور بر قلم و گفتار و انديشه را سست کرد سست شدن اين گامها فورانی از بيان نارضايتي ها را به همراه آورد اين نارضايتي ها به خصوص در مقاله ای زير عنوان "دو هزار واژه" بازتاب يافت در اين مقاله تند و آتشين بسياری از سياستهای کمونيستی از جمله نقش اول حزب کمونيست چکسلواکی در رقم زدن سرنوشت مردم آن کشور به پرسش گرفته شده بود: ميخواهيم آزاد باشيم ميخواهيم آزادانه بنويسيم بی پروا از چشم و گوش حکومت استبدادی حرف دلمان را بزنيم

مردم چکسلواکی ميخواستند و ميگفتند بهار پراگ ابرهای وحشت از شکنجه زندان گلوله شلاق و خنجر را از آسمان چکسلواکی تارانده بود تحولی که لئونيد برژنف رهبر اتحاد جماهير شوروی رهبر جهان کمونيسم آن را به هيچ روی بر نمي تافت با جوانه زدن نونهال آزادی در بهار پراگ نيروهای بلوک شرق نيروهای عضو پيمان نظامی ورشو از تيرماه سال ۱۳۴۷ در مرزهای چکسلواکی انبوه شدندرهبران اصلاحگرای چکسلواکی به اخطارهای شوروی برای متوقف کردن اصلاحات سياسی اقتصادی و اجتماعی بی اعتنا ماندند لئونيد برژنف رهبر کرملين نگران از سرايت موج آزادی خواهی به ديگر اقمار شوروی و سرانجام به خود مسکو در اوج درماندگی فرمان حمله به چکسلواکی را صادر کرد انبوهی نيروهای پيمان ورشو در اين حمله و برق آسا بودن آن برای چکسلواکی يکسره دور از انتظار بود بسياری از چکها و اسلواکها بامداد روز پس از حمله نيروهای پيمان ورشو با پيچيدن غرش شنی يا زنجير چرخ تانکها در دل کوی و برزن بی هيچ اخطار قبلی از خواب پريدند

خود آلکساندر دوبچک رهبر حزب کمونيست چکوسلواکی نيز مات و مبهوت گشته بود و ميگويند در آن زمان ناليد که باورش نميشود با او چنين کرده باشند يکی از آماج های اصلی اين شبيخون خاموش کردن صدای فرستنده راديويی چکسلواکی در قلب شهر تاريخی پراگ بود اين صدا به زودی در حلقوم خفه شد اما خبرنگاران با ياری فرستنده های زير زمينی و مخفی لگد مال شدن پراگ را زير چکمه سربازان بلوک شرق همچنان گزارش دادنداسلاوا وُلنی (Slava Volny) يکی از همين خبرنگاران حمله به ميدان اصلی پراگ واتسلاوسکه نام يستی ميدان واتسلاو يا ميدان ونسس لاس را اين گونه زنده گزارش داد:يک ربع مانده به ساعت دوازده صدای تيراندازی در واتسلاوسکه نام يستی شنيده ميشود مردم به خيابانهای مجاور اين ميدان مي گريزند يک آمبولانس به سرعت در اين ميدان پيش ميرود از بالای همين ميدان يک تانک پيش ميآيد سربازی مسلسل اين تانک را آتش ميکند

آلکساندر دوبچک و ياران و همراهان اصلاحگرايش همان روز بازداشت شدند و سرانجام برای بازجويی به مسکو برده شدند اندکی بعد به فرمان مسکو گوستاو هوساک سياستمدار انعطاف پذيرتر و گوش به فرمان تر بر کرسی دبير اولی کميته مرکزی حزب کمونيست چکسلواکی تکيه زد و جای الکساندر دوبچک را گرفت در ماهها و سالهای پس از سرنگونی اصلاحگرايان پاکسازی گسترده در ساختار حکومتی چکسلواکی به انتصاب چهره های وفادار به مسکو در مقامهای حساس و حتی اندکی حساس انجاميد هزاران تن ديگر نيز در انظار عمومی ناپديد گشتند دهها هزار چک و اسلواک خانه و کاشانه شان را رها کردند و به غربت سرد مهاجرت تن در دادند زمستانی که در پی بهار پراگ از راه رسيد بيست سال تمام به درازا کشيد اما تفرقه هايی ژرف در پيمان ورشو و نيز ميان اتحاد جمهوريهای شوروی با چکسلواکی به گمان مسکو يکی از پايدارترين متحدانش را برای نخستين بار آفتابی کرد

زمستان پس از بهار پراگ همچنين ديوار اوهام درباره قدرت شوروی را در هم کوبيد و نقطه آغاز گسستن ارتباط حزبهای در آن زمان مقتدر کمونيستی اروپای غربی با کرملين شد به گفته کارل کاپلان مورخ چک تهاجم نيروهای بلوک شرق به زادگاه او روزگار تيره و تار و سرشار از ادبار مردم چکسلواکی و در نتيجه همانندهای آنان را در اروپای شرقی زير استيلای داس و چکش به گونه ای روشن و ملموس مجسم ساخت:تهاجم به چکسلواکی در سال ۱۹۶۸ و رويدادهای پس از آن نقش چشمگيری بازی کرد بر اثر همين تحول بود که بسياری از مردم دنيا بسياری از کسانی که به امور سياسی علاقه مند بودند و نيز بسياری از کسانی که به امور سياسی علاقه نداشتند در اروپای غربی و شرقی دريافتند که چکسلواکی چگونه کشوری بود

تهاجم نيروهای بلوک شرق به يکی از نزديکترين اعضای آن بلوک تهاجم به چکسلواکی بي دفاع هر گونه توهم غربي ها در باره ثمرات بی مانند کمونيسم را يکسره از ميان برد اما در قبله گاه کمونيسم در کاخ کرملين مقر تزارهای سرخ اين توهم بيست ديگر بر جای ماند تا سرانجام ميخائيل گورباچف آخرين تزار سرخ با دادن نويد پايان جنگ سرد ميان غرب و شرق از بينش کمونيستی جديدی خبر داد که پيرو زور و خشونت نيست گورباچف گفت: ما انحصار حقيقت را کنار گذاشته ايم و نمی پنداريم که از بقيه بهتريم و درباره هر چيز همواره حق با ما است و درست می گوييم و گمان نمی کنيم که هر که با ما موافق نيست دشمن ما است از اين پس رهنمای استوار و برگشت ناپذير ما در امور سياسی اصل آزادی گزينش يا حق انتخاب است و در زندگی اقتصادی علمی و فن آوری يا تکنولوژی اصل بهره وری و نفع دوجانبه و در قلمرو انديشه و ايدئولوژی اصل ديالوگ يا گفتگو و پذيرش تمامی چيزهايی است که با شرايط و اوضاع ما همخوانی دارد و در نتيجه بايد با آن هماهنگ شد و برای پيشرفت خودمان بايد آن را به کار برد اما اين گفته های آشتی جويانه خداوندگار جهان کمونيسم بر دل سنگ خداوندگاری فرودست تر در همان جهان اثر نکرد دو هفته پس از همين سخنان تاريخی نيکولای چائوشسکو رهبر خود محور رومانی ثابت کرد که گوش استبداد سنگين و جيوه اندود است ثابت کرد که خودکامگان بی آن که خود بدانند خود قبر خويشتن را ميکنند

به نقل از راديو فردا

یکشنبه، تیر ۰۳، ۱۳۸۶

تصفيه هاي استاليني درون سازمان مجاهدين

سردمداران مارکسيست سازمان با کينه و سنگ دلي ويژه اي به کوبيدن ، پراکندن و کشتن اعضاي مذهبي سازمان پرداختند و براي واداشتن کادرها و سمپاتها به پذيرش مارکسيسم _ لنينيسم به شگردهايي نيز دست زدند .

درباره برخي از اعضا ، اين ترفند را به کار بستند که نخست آنان را بر آن داشتند که لغزشهاي اخلاقي که در زندگي داشتند زير پوشش " انتقاد از خود " به صورت کتبي بنويسند و در دسترس رهبري قرار دهند

و آنگاه که اين پيشنهاد انجام گرفت نويسندگان اين نامه ها را زير فشار گذاشتند که اگر مارکسيست نشويد ، دستخط آنان را چاپ و پخش مي کنند و بدين گونه آنان را بي آبرو خواهند کرد .

اين واقعيت را همکاران برون مرزي سازمان ( جبهه ملي _ بخش خاورميانه ) چنين بازگو کرده اند :

مبارزه ايدئولوژيک در ابتدا بدين صورت شروع شد که مارکسيست هاي برنامه دار کار را از حوزه هائي که امکان موفقيت بيشتر در آن مي رفت شروع کردند ، بدين صورت که بدون ذکر مسئله ايدئولوژيک ابتدا به نام انتقاد از خود کتبي ،‌ مدارک کتبي از افراد دال بر وجود ضعف هائي در خود گرفتند . وجود اين مدارک کتبي در دست مرکزيت جديد پايه اي شد براي شروع يک سلسله انتقادات متمرکز ، جهت دار و کوبنده ( و همين است که اين قدر روي فوائد انتقاد _ بخوانيد ارعاب _ تکيه مي کنند ) .

پس از آنکه روحيه فرد با انتقادات فراوان تضعيف مي شد ،‌ آهسته آهسته مسئله " ايرادات اساسي ايدئولوژيک " او به او گوشزد مي گرديد و آنقدر اين مسئله ادامه مي يافت که يا فرد مسائل جديد را پذيرفته و تطهير شود و يا تمکين کند ..... "

در برون مرز اعضاي برون مرزي را به بغداد فرا خواندند و در درون خانه اي گرد آوردند و خبر دگرگوني ايدئولوژي در سازمان را به آنان دادند و اعلام کردند که پيروي از اين ايدئولوژي سازمان براي همه کادرها و سمپات ها بايسته و اجباري است .

در اين گردهمايي آناني که از پذيرش اين کژراهه سر باز زدند از سوي نمايندگان برون مرزي سازمان زير شلاق شکنجه قرار گرفتند و به سختي " تنبيه " شدند ! و آنان را به اعدام انقلابي و مرگ تهديد کردند !‌

اين جريان نيز از قلم همکاران برون مرزي آنان اين گونه بازگو شده است :

هنگامي که شلاق تغيير ايدئولوژي به بخش خارج از کشور آنها رسيد ، مسؤولين مارکسيست افراد خود را به نام سازمان ما و با سوء استفاده رياکارانه از نام ما در کشوري جمع کردند آنها را به شلاق ايدئولوژيک کشيدند و زماني که ما متوجه شديم معذرت خواهي کردند.....

در ايران نيز سردمداران سازمان براي واداشتن اعضا و سمپات ها به پذيرش ايدئولوژي مادي و الحادي مارکسيسم _ لنينيسم به کوبيدن ، پراکندن و کشتن نيروهاي مذهبي سازمان پرداختند .

بنابر نوشته خود آنان بيش از 50 % از اعضا را به کيفر نپذيرفتن مارکسيسم از سازمان کنار گذاشتند ، در پي نويس نوشته آنان آمده است

مجموعاً در تمام طول دو سال " مبارزه ايدئولوژيک " قريب 50 درصد از کادرها مورد تصفيه قرار گرفته و بسياري از کادرها از مواضع مسؤول تا کسب صلاحيت هاي لازمه کنار گذاشته شدند ."

سردمداران سازمان کادرها و سمپات هائي را که ( به کيفر نپذيرفتن مارکسيسم ) مي خواستند کنار بگذارند ، اسلحه ، شناسنامه ، کارت شناسائي ، پول و ديگر وسايل را از آنان مي گرفتند و آنان را که از همه زندگي ، خانواده ، دوست و آشنا بريده بودند و جز خانه تيمي جايي و پناهي نداشتند ، همراه با يک قرص " سيانور " از خانه تيمي بيرون مي راندند

در اين باره نوشته اند :

با اين همه بيش از 50 % اعضاء سازمان نه تطهير شدند و نه تمکين کردند . ولي اعضاء متزلزل که يکديگر را نمي شناختند پس از خرد شدن روحيه ، پس از تحمل تحقيرها و دشنامهاي فراوان پس از دريافت تنبيهاتي مانند شلاق که اثر تزکيه دهنده و شفا بخش در مواردي معجزه آسا بوده است ، به صورت تک تک از سازمان اخراج شدند . ما نمي دانيم چه کساني از ده ها " مارکسيست اسلامي " مورد ادعاي رژيم که در سال گذشته شهيد شده اند در شمار اين قربانيان " صفاي ايدئولوژيک " هستند . مجاهدين مارکسيست نيز نه تنها از آن شهدا بلکه حتي از شهداي سازمان خود نيز اسمي نبردند (به جز در موارد معدود ) تا قضيه روشن نشود ..... "

نيز در روش برخورد کادر رهبري با اعضا آورده اند :

اما رسالت و هدف واقعي اين مبارزه ايدئولوژيک در عمل چگونه تجلي يافت ؟ همانطور که گفتيم اين مبارزه اساساً در جهت تحکيم سلطه رهبري در جهت ايجاد يک سانتراليسم غير دمکراتيک و به منزله ابزاري بود که به کمک آن سلطه رهبري اعمال مي شد . اين مبارزه همواره از بالا به پائين جريان داشت ..... تا حدودي اصل بر اين شده بود که بالا پاک و منزه است ..... مفهوم حل شدن يک رفيق در سازمان عبارت از اين بود که اساساً به رهبري انتقاد نداشته باشد و با آن به مبارزه اي برنخيزد ..... و زماني که اين مبارزه گهگاه در اشکال گوناگون ظهور مي کرد با خشونت سرکوب مي گشت .....

چند تن از مسؤولان و اعضاي سازمان را نيز به کيفر پايداري در برابر ايدئولوژي کادر رهبري و تلاش در راه گردآوري نيروهاي مذهبي رانده شده از سازمان و تشکيل هسته نوين ، با دستاويزهاي گوناگون ترور کردند و جسد برخي از آنان را بي رحمانه سوزاندند .

شمار افرادي که در تصفيه خونين درون سازماني کشته شدند به درستي روشن نيست ،‌ در نوشته خود سازمان تنها از دو نفر آنان به نامهاي : مجيد شريف واقفي و صمديه لباف نام آورده شده است


حسين احمدي روحاني در مصاحبه تلويزيوني خود از شمار بيشتري از کشته شدگان در تصفيه درون سازماني نام آورده است :

اين ترورها تا آنجا که من اطلاع پيدا کردم و در سازمان هم مطرح شد عبارت بود از ترور شهيد واقفي و صمديه لباف ،‌ که جريان آنرا فکر مي کنم مي دانيد و در سال 55 يقيني . در مورد شهيد يقيني به اين دليل بود که مطرح مي شد ، تقي شهرام فکر مي کرد که چون يک فرد قديمي هست مي خواست برود خارج از کشور ، ممکن است به اصطلاح آنجا دسته اي فراهم کند ، گروهي درست بکند و سرشاخ بشود با مجاهدين و از آن جهت در يک خانه اي که او را برده بودند براي جعل پاسپورت بي رحمانه ترور کردند . مورد ديگر فردي به نام ميرزا جعفر علاف بود که او را تحت عنوان پليس بودن ترور کردند . مورد ديگر فردي به نام جواد سعيدي ..... تا آنجا که من اطلاع دارم کشته شد و دليلش هم اين بود که اين فرد اطلاعات زيادي داشته و مي خواسته خودش را به پليس معرفي کند ..... "
ساواک در گزارش خود يک مورد از تصفيه درون گروهي را اين گونه برملا کرده است :

در روز 11/1/52 يکي از اعضاي گروه به نام علي اکبر ولي پوران به دست همکاران خود در نجف آباد اصفهان ترور مي شود . سبب اين کشتار بدگماني سازمان به او بوده است که شايد به ساواک بستگي داشته باشد ..... "

وحيد افراخته نيز در بازجويي هاي خود گوشه اي از تصفيه ها يا جنايتهاي درون گروهي را اين گونه بازگو کرده است :

در مورد خسرو ( حميد الکترونيک ) ..... خسرو به دلايل ايدئولوژيک و مخالفت با ترور مجيد از گروه کناره گرفته بود . شهرام که خود را سخت نيازمند دانش و تجارب او مي ديد پيشنهاد کرد " خسرو را دستگير کنيم و بيندازيمش توي يک خانه ،‌آنوقت مجبورش کنيم وسايل مورد نياز گروه را بسازد و تمام فوت و فن کار را نيز به يک عضو مورد اعتماد بياموزد . وقتي که اين کار انجام شد با يک تيپا او را بيندازيم بيرون " .

و اينک نمونه اي دردناک : فردي به نام يوسف در گروه وجود داشت . يوسف فردي بسيار با استعداد و مبتکر در رشته الکترونيک . گروه بدون دادن آموزش کافي او را براي خريد وسايل مورد نياز ، براي تهيه بي سيم به خارج مي فرستد . مسؤول او مجيد شريف واقفي بوده ، هيچ گونه گزارشي از او براي افراد خارج کشور فرستاده نمي شود . يوسف بيچاره را که تنها به عشق الکترونيک به گروه آمده و بيش از عشق به مبارزه ، عشق به کار راديو آماتوري دارد ، 15 روز در اردوگاه الفتح وادار به دويدن در لجن و ديگر تمرينات پارتيزاني مي کنند . يوسف از ديدن اين اوضاع گيج مي شود ..... سپس به افراد گروه معرفي مي شود . محسن فاضل پس از کمي صحبت به يوسف مشکوک مي شود و مي گويد به نظر من اين فرد ساواکي است . يوسف به علت بيغ بودن از مسائل سياسي و بي اطلاعي از مسائل تشکيلاتي جوابهاي پرت و پلائي به سؤالات محسن مي دهد ..... محسن او را به صندلي بسته و کابل زدن را شروع مي کند تا او را وادار به اعتراف کند . بي رحمانه شلاق مي زند تا اينکه خسته مي شود . نوبت به ديگران مي رسد آنها هم مي زنند . باز نوبت به محسن مي رسد اين جلاد عقده اي که يکي از عقده هايش ناتواني جنسي است که موجب شده يک دختر گروهي پس از مدتي ارتباط و به اصطلاح ازدواج از او جدا شود ،‌ مجدداً ضربات وحشيانه اش را آغاز مي کند . يوسف با حالتي تضرع در حاليکه هيچ ذره اي از انسانيت در همرزمانش نمي يابد که به فريادش رسند، ناله مي کند " آخ قلبم ، کمي آب " _ آب برايش مي آورند .هنوز ليوان آب به دهانش نرسيده است که ناگهان سرش به يک سو خم شده و به روي بدن مي افتد .

قاتلين شرح جنايتشان را براي داخل مي نويسند ،‌ از داخل جواب بر مي گردد که شما يک عنصر بسيار با ارزش فني گروه را کشته ايد . جواب تنها يک انتقاد از خود است .....

باز هم نمونه اي ديگر : آيا اين ايدئولوژي و اعتقاد و ايمان در کجاي دنيا به زور و تهديد و ترور در مغز افراد بايد جايگزين شود ، چرا گروه مجاهدين وقتي مارکسيست مي شود اين چنين برخوردي با مذهب مي کند . شهرام مي گفت " بايد بهشتي را از بين ببريم زيرا او با تبليغات ضد مارکسيستي رژيم هم صدا خواهد شد . ولي چون از نظر تبليغاتي ، صلاح نيست اين جريان رو شود ، بهتر است از روش هاي خاصي بهره گيريم ، مثلاً او را با اتومبيل زير بگيريم . و با دستگيري علي خدائي صفت و تهديد او به ترور ، به اتهام اينکه دوستان دانشجويش را به مذهب تبليغ کرده و از مارکسيسم انتقاد نموده است. "

يکي از دست اندرکاران تصفيه هاي خونين درون سازمان به نام محسن سيد خاموشي در بازجويي هاي خود از جنايات خونين گروه اين گونه پرده برداشته است :

در محل قرار علي ( بهرام آرام ) و بعد حيدر ( وحيد افراخته ) و حسن (محمد طاهر رحيمي ) هم آمدند ، ماشين قهوه اي را هم با خود آورده بودند ..... وسائل ضروري را داخل ماشين گذاشتيم .( کلرات بنزين ، برزنت ، ابر ،‌ نايلون هر کدام يک دست لباس اضافي براي خود آورده بويم ، ميخ پنچري ،‌ لنگ ) . صندوق عقب را مرتب کرديم ، اول يک ورقه نايلون زير انداختيم بعد برزنت را روي آن کشيديم بعداً‌ ابر را روي برزنت کشيديم . حدود سه کيلو کلرات در بسته يک کيلوئي در داخل ماشين گذاشتيم . يک پيت هم خريديم و آنرا پر از آب کرده ، داخل ماشين گذاشتيم . طرح بدين شکل بودکه روبرو کوچه اديب (کوچه باريک‌) يک همشيره بايستد بعد وقتي مجيد شريف واقفي وارد کوچه شد ، همشيره برود و عباس ( حسين سياه کلاه ) وارد کوچه شده مجيد شريف واقفي را بکشد بعد جسد را دو نفري ( عباس و حيدر ) با هم حمل کنند در صندوق عقب بگذارند و بعد سوار شده برويم .....

حيدر ( وحيد افراخته ) سر قرار مجيد شريف واقفي رفت . من و عباس هم ماشين قهوه اي را به کوچه اي برده نمره ها را باز کرده و نمره هاي جعلي را پشت شيشه هاي آن گذاشتيم و به محل عمل رفتيم . ماشين را دم کوچه باريک گذاشتيم و ايستاديم ، چند لحظه بعد علي (بهرام آرام ) با ناراحتي آمد و گفت همشيره سر قرار خود نيامده چکار کنيم ، عباس گفت مهم نيست من طوري مي ايستم که نيمي از کوچه را ببينم ، ما ايستاده بوديم که ديديم همشيره با چادر آمد و روبروي کوچه ايستاد . حدود يک ربع گذشت که همشيره رفت . عباس از من خدا حافظي کرده داخل کوچه شد ، لحظه اي بعد صداي شليک گلوله بلند شد من لنگ را برداشته و داخل کوچه شدم که ديدم مجيد شريف واقفي به صورت روي زمين افتاده است ، لنگ را روي صورت او گذاشتم و برگشتم ماشين را روشن کرده دستمالي تر کردم ، وقتي عباس و حيدر جسد را داخل ماشين گذاشتند ، من خونهاي روي سپر را پاک کردم و حيدر ( وحيد افراخته ) هم يک تير به پشت سرش شليک نمود . بعد دو نفري جسد را داخل ماشين آوردند ، چند زن از ديدن صحنه داد و فرياد کردند که حيدر سر آنها داد کشيد : ما پليسيم دور شويد کسي که کشته شد خرابکار بود . از طريق آبمنگل و شهباز رفته و از آنجا به خيابان عارف نزديک ميدان خراسان ، حيدر پياده شد و من و عباس وارد جاده مسگر آباد شديم

همانموقع که مجيد شريف واقفي روي زمين افتاده بود اسلحه اش را از کمرش برميدارند ، اسلحه اش يک 65/7 بود . همان اسلحه اي که از انبار تخليه کرده اند ولي نارنجکش را برنمي دارند و نارنجک از کمرش مي افتد و عباس و حيدر نفهميده بودند در نتيجه نارنجک در کوچه ماند. من وعباس در جاده مسگرآباد همانجائي که ( وحيد افراخته ) که علامت داده بود رفتيم ولي جائي براي سوزاندن جسد نبود ، زيرا همان لحظه اي که ماشين را پارک کرديم يک گله گوسفند و چند مرد نزديک ما شدند در هر صورت ما از منطقه دور شديم و در امتداد جاده قديم پيش مي رفتيم . بالاخره جائي يافتيم در 18 کيلو متري مسگرآباد که چاله هاي زيادي داشت ، بعد از مدتي معطلي بالاخره جسد را از ماشين پائين انداختيم و کلرات را روي جسد ريختيم مخصوصاً صورت او،‌ بعد بنزين ريختيم بعد دستهاي خود را و ماشين را تميز کرديم ، بعد مقداري هم بنزين روي دست و پاي عباس ( حسين سياه کلاه ) ريخته شد ، در همان حال فندک را زد از جسد شعله طولاني بلند شد و از دست و پاي عباس هم شعله بلند شد ، مقداري عقب رفته من روي او پريدم و او را زمين زده و شعله را خفه کردم . وقتي بلند شديم متوجه شديم که شعله به در صندلي عقب ماشين گرفته به سرعت داخل ماشين پريده و ماشين ار از شعله ها دور کرديم ....."
خاموشي در بازجويي ديگري افزوده است که :

در گودالي جسد را انداخته و کلرات و بنزين روي آن ريختيم ، جيب هاي آن را تخليه کرديم ،‌ 20 عدد قرص سيانور داشت و مقداري نوشته که آيه قرآن در آن بود و حدود 400 تومان پول ..... "

وحيد افراخته نيز از اين تراژدي خونين اين گونه ياد کرده است :

پس از به وجود آمدن گرايشات مارکسيستي در سازمان عده اي به مخالفت پرداخته و ايدئولوژي جديد را نپذيرفتند . يکي از اين افراد به نام مجيد شريف واقفي که از افراد سابقه دار سازمان بود . پس از مدتي معلوم شد مجيد کوششهائي به طور مخفيانه براي انشعاب و دو دستگي و اينکه افراد مذهبي را به دور خود جمع کند و حتي سازمان اصلي مجاهدين را از خود بداند ، کرده است . افرادي که جذب او شده بودند کساني بودند ، مثل مرتضي صمديه لباف .....و فردي با نام مستعار خسرو که مسؤول قسمتهاي الکترونيکي و تهيه کننده گيرنده هاي بي سيم پليس بود .

سازمان تصميم به از بين بردن مجيد شريف واقفي و مرتضي صمديه لباف مي گيرد . طرح مجيد در کوچه اي پائين تر از خيابان اديب الممالک انجام مي شود . افرادي که در اين طرح بودند عبارت از " من " حسين سياه کلاه و خاموشي ، عمليات با شليک دو گلوله به وسيله من و سياه کلاه انجام شد و آن دو نفر ، جسد او را به بيابانهاي حوالي جاده خراسان برده و سوزاندند . طرح دوم در کوچه اي بين خيابان نظام آباد و سلمان فارسي انجام شد و منجر به زخمي شدن مرتضي صمديه لباف شد . در اين طرح من ، محمد طاهر رحيمي ، و فرد ديگري شرکت داشتيم . صمديه نيز در اين جريان تيراندازي کرد که گلوله اي به من اصابت نکرد ."


محسن سيد خاموشي جريان توطئه کشتن صمديه لباف را از زبان وحيد افراخته اين گونه بازگو کرده است :

وحيد افراخته اين طور برايم تعريف کرد که مسؤول ترور سر جايش نايستاده بود و سر علامت دهي با دختر علامت دهنده صحبت مي کرد ، البته داخل کوچه اي که قرار بود آنجا عمل انجام بشود ،‌ مي شوند بعد حسين ( صمديه لباف ) مشکوک مي شود و برمي گردد و بالافاصله فردي که با او قرار داشته که همان وحيد افراخته بوده يک تير به سمت او شليک مي کند که دهان او را سوراخ مي کند ، حسين سريعاً برمي گردد و شروع به دويدن مي کند ،‌ بعد از مقداري دويدن برمي گردد در حاليکه سلاح کشيده و تيراندازي مي کند مدتي اين دو به سوي هم تيراندازي مي کردند تا بالاخره هر دو از دو سو فرار مي کنند . آن طوري که عباس برايم مي گفت در عمل کشتن حسين (صمديه لباف ) بهمن ( وحيد افراخته ) فردي است که سر قرار او مي رود و او را به محل عمل مي کشاند . حسن ( محمد طاهر رحيمي ) راننده است و آن فرد ديگري است که مسؤول کشتن (‌ حسين ) مرتضي صمديه لباف است . در هر صورت عمل ناموفق مي شود .....

سرکرده هاي سازمان به جنايت خونين خود درباره مجيد شريف واقفي و مرتضي صمديه لباف اين گونه اعتراف کرده اند :

نام خائن شماره 1 مجيد شريف واقفي ، فارغ التحصيل رشته برق دانشگاه صنعتي بود . او در اوائل سال 48 به سازمان پذيرفته شد ..... او مدتها ي مديد چهره واقعي ضد خلقي خود را به اعتبار وجود برخي معيارهاي نادرست در سازمان پوشانده بود و از اين نظر توانسته بود به مدارهائي از مسؤوليت ارتقاء يايد . اما بالاخره عليرغم همه سالهائي که واقعيت وجودي خود را ، انگيزه هاي ناسالم خود را پوشانده بود و عليرغم همه کوششهاي مذبوحانه اش براي فرار از انتقاداتش بالاخره لبه تيز مبارزه ايدئولوژيک را بالاي سر خود وضعفها و نارسائيهاي عميق ايدئولوژيک خود ديد . او در ظاهر انتقادات خود راقبول نمود و حتي به طور کتبي تحليلهائي از انگيزه هاي ناسالم و ضعفهاي عميق خود به عمل آورد و از اين نظر قرار شد با خلع تمام مسؤوليتهايش به کار توده اي برود . اما در بطن او نه تنها حاضر نشده بود با ضعف ها و نارسائي هاي عميق ايدئولوژيک و انگيزه هاي ناسالم خود که طي ماه ها کار توضيحي برايش آشکار شده بود مبارزه کند ، بلکه با اتخاذ بدترين شيوه خائنانه در صدد پيدا کردن موقعيت مناسبي براي ضربه زدن به سازمان و منحرف کردن مسير انقلابي آن برآمد .



او که تا ديروز چون ماري افسرده از زخمهاي شمشير تيز مبارزه ايدئولوژيک نيشهاي مسموم و زهرآگين خود را در پس ده ها انتقاد از خود ، پنهان کرده بود يکباره به تکاپو افتاد . با چند تن از عناصر متزلزل و کساني که در همان مراحل اول مبارزه ايدئولوژيک تصفيه شده بودند، تماس برقرار کرد و با اغواي آنان در صدد بر آمد براي خود دار و دسته اي تهيه ببيند ..... او بالاخره بعد از چهار ماه توطئه خائنانه عليه سازمان موفق مي شود دو نفر از افرادي که يکي از آنها به طور کامل از سازمان اخراج شده بود ( خائن شماره 3 ) و نفر ديگر که مراحل انتقادي خود را مي گذراند ( خائن شماره 2 ) و يک نفر ديگر را به طور بينابيني ( به نام مستعار AZ ) با خود همراه سازند ..... به هر حال آنها مسلماً‌ نمي توانستند براي مدت طولاني از پشت بر ما خنجر بزنند . مچ آنها به زودي گرفته شد و راز خيانتهاي 4 ماهه آنان از پرده بيرون افتاد . از طرف سازمان خائن شماره 1 و خائن شماره 2 محکوم به اعدام شدند . با اعدام خائن شماره 1 او به سزاي خيانتهايش رسيد در حاليکه خائن شماره 2 توانست از مهلکه جان سالم به در ببرد اما به چنگ پليس افتاد .....

خائن شماره 2 ، مرتضي صمديه لباف نام دارد که توانست در حين اجراي حکم اعدام از دست ما بگريزد اما به چنگ پليس افتاد وي به احتمال بسيار زياد از طرف دشمن نيز محکوم به اعدام خواهد شد چرا که عليرغم اطلاعات بسياري که تا کنون در اختيار پليس قرار داده و تا حد همکاري کامل با اين مزدوران عليه سازمان ما به آنها خدمت کرده است ولي به دليل شرکت در يکي دو واقعه نظامي از جمله شرکت در واقعه اتفاقي کشته شدن مأموران ژاندارمري که به دنبال جستجوي مواد مخدر قصد بازرسي او را در مسجد هاشمي داشتند . نخواهد توانست از اين خيانت به نفع خود طرفي ببندد .

کارگزاران سازمان بنا بر سرشت منافقانه خود وانمود کردند که مرتضي صمديه لباف با ساواک شاه همکاري کرده و اطلاعات گسترده اي در دسترس آنان قرار داده است ! ليکن اين ادعاي پوچ و بي مايه را نه آنروز کسي _ حتي همکاران مارکسيست آنان _ باور نکرد و نه براي نسل امروز ، نسل فردا و تاريخ ، اين گونه انگ ها و برچسب هاي سراپا نيرنگ آميز باور کردني مي باشد .
در آن روز سازمان تا آن پايه اي بي آبرو و بي اعتبار شده بود که گروهي از اعضاي سازمان که ايدئولوژي مارکسيستي خود را بي پروا آشکار ساخته بودند ،‌ در يک موضع گيري آشکار نوشتند :

خائن و توطئه گر خواندن مخالفين داخلي ، سرکوب و اعدام رفقاي مذهبي که در رابطه با عملکرد انحرافي و اپورتونيستي رهبري مجبور به جمع آوري نيروهاي خود شده و در صدد انشعاب برآمده بودند ..... بسياري از نتايج ارزنده اي را که مي توانست اين تغيير و تحول ايدئولوژيک در سطح جنبش به بار آورد (‌ ! ! ) به ضد خودش بدل نمود.....

مارکسيست هاي جبهه ملي ( بخش خاورميانه ) نيز پيرامون دورويي ها و دروغ پردازيهاي سازمان و نسبت نارواي آنان به صمديه لباف آوردند :

بديهي بود که مجاهدين بايد مي کوشيدند عناصر مذهبي را خائن و متزلزل و همکار بالقوه پليس نشان دهند و براي اثبات اين که بالقوه به بالفعل منتهي مي شود ..... يکي از رهبران جناح مذهبي مجاهد شهيد مرتضي صمديه لباف را همکار فعال پليس معرفي کنند تا ثابت کرده باشند : هنگامي که رهبر مذهبي ها با پليس همکاري مي کند تکليف باقي روشن است . معهذا چون همان موقع کذب اطلاع خود ساخته را مي دانستند از پيشاپيش اعلام کردند که ممکن است رژيم صمديه لباف را با وجود همکاري اعدام کند ! نابکاري باور نکردني است ولي کردند . و اکنون يک سال بعد که آبها از آسياب ريخته و " سيستم " جا افتاده است ، بي سر و صدا اعلام مي کنند که دورغ گفته اند و او با پليس همکاري نکرده است ! ( پس از زخمي شدن با تير نارفيقان و در زير شکنجه هاي آريامهري با پليس همکاري نکرده است ولي " متزلزل و خائن " است ! )

از جانب ديگر و از بد شانسي " مجاهدين " پاره اي از رهبران و افرادي که بر طبق سيستم ، آنها بايد نمودار مقاومت و دلاوري مي بودند به ادعاي رژيم پشت راديو و تلويزيون رفتند ، و " مجاهدين " هم صلاح نديدند آنرا انکار کنند ! بناي پوشالي " سيستم مجاهدين " زودتر از آنچه تصور مي رفت در هم ريخت . بالاخره آنها با شعبده بازي افسانه اي ، پس از ماه ها تأخير و تمجمج ، موضعي در مورد به تلويزيون رفتن يا نه رفتن اين افراد در نشريه خبري گرفتند که نگرفتنش بهتر بوده . ابتدا به همه منافقين و معاندين فحش دادند ، با همه به در و ديوار زدنها " فراموش " کرده موضع بگيرند و بالاخره به صراحت نگفتند که " آيا اين افراد پشت تلويزيون رفته و اظهار ندامت کرده اند يا نه ، شعبده بازي ، تردستي ادبي ! مانور و همه فنون به کار گرفته شد که از زير اين جواب طفره رفته شود ..... "
و امروز آنگاه که " پرونده اعمال " سازمان در ساواک شاه گشوده مي شود و مورد بررسي قرار مي گيرد ، به دست مي آيد که مرتضي صمديه لباف نه تنها با رژيم شاه همکاري نکرده ، بلکه سرسختانه بر سر موضع خود ايستاده است .

و شگفت آور آنکه يکي از رهبران سازمان به نام وحيد افراخته که در کشتن مجيد شريف واقفي و ترور صمديه لباف به شکل مستقيم دست داشته است و بسياري از ديگر جوانان باورمند به اسلام را با دستياري دو تن از رهبران سازمان به نام تقي شهرام و بهرام آرام ، با شيوه هاي گوناگون سر به نيست کرده ، از خانه هاي تيمي بيرون رانده و به دم تيغ پليس شاه داده است ، در پي دستگيري او از سوي ساواک نه تنها همکاري گسترده ، همه جانبه و بي مانند با رژيم شاه کرد ، بلکه همه نيروي خود را به کار گرفت تا صمديه لباف را بر آن

دارد که در " دادگاه " فرمايشي شاه به گونه اي که ساواک مي خواهد سخن بگويد و موضع گيري کند .
ليکن در اين مأموريت شکست خورد . او که در بيرون زندان صمديه لباف ها را به کيفر پايداري و استواري در ايدئولوژي خويش محکوم به مرگ مي کرد و به ترور او دست مي زد ، در درون زندان نيز آنگاه که از واداشتن صمديه لباف به همکاري با ساواک نوميد و سرخورده شد به دژخيمان ساواک پيشنهاد داد که براي واداشتن نامبرده به سازش و همکاري به زور و شکنجه و فشار دست بزنند .
در دست خط او به يکي از شکنجه گران ساواک آمده است

جناب آقاي دکتر منوچهري سلام

با صمديه لباف به اندازه لازم و کافي بحث کردم . هيچ دليل و منطقي براي رد عقائد من و اثبات اعمال گذشته نداشت و حتي خودش هم نسبت به گروه بدبين و نسبت به مبارزه مسلحانه کاملاً مردد بود ولي به علت غرور و تعصب مذهبي ، حاضر به پذيرش حقيقت نبود . به او گفتم آن قسمت از فساد و گمراهي گروه را که قبول داري بايد در دادگاه مطرح سازي ولي او با اين بهانه که " اين عمل به نفع رژيم تمام مي شود و من نمي خواهم قدم خطائي بردارم و روز قيامت مورد عذاب واقع شوم " مي خواست شانه خالي کند و ادعا مي کرد عقيده به حکومت اسلامي دارد و رژيم مطابق عقيده مذهبي او نيست

به هر حال با اين تعصب زيادي که نشان مي دهد حتي به نظر من اطلاعات خود را نيز اگر توانسته باشد به تمامي نداده است ، با توجه به اين موضوع بحث بيشتر با او فايده ندارد .

من متني را براي او تهيه کرده ام به طوري که هم نظر ما را تأمين مي کند و هم آن قسمت از مطالبي را نوشته ام که حتي صمديه لباف نيز قبول دارد و نمي تواند بگويد به آن عقيده ندارم ( بيشتر حمله به مارکسيسم و ضد مذهبي بودن گروه ) ، اگر موافق باشيد همين را بدهيم بدون هيچ گونه دست بردن پاکنويس کرده و در دادگاه بخواند و من فکر نمي کنم جرأت کند و مخالفت نمايد و اگر نخواهد حرف حساب را بپذيرد چاره اي جز فشار نيست . البته در اين مورد با آقاي دکتر عضدي صحبت کردم و همين نظر را داشتند و بر اساس نظر ايشان اين متن ار نوشتم

==========================

دوستان اين مطلب بدون منبع است و يكي از دوستان فرستاده است اگر كسي منبع دقيق آن را مي داند حتما به ما خبر دهد تا كسي كه اين مطلب را نوشته از ما ناراضي نباشد

با تشكر